Abdij Lilbosch – Echt
Cisterciënsermonniken

Cisterciënser liturgie

De cisterciënser liturgie hecht aan grote eenvoud. Alles wordt teruggebracht tot het wezenlijke. Opdat de kern ons monniken des te onmiddellijker zou raken en omvormen. Zoals abdijkerken – ook de onze – goeddeels leeg en onversierd zijn, zo wil de monnik zich ontledigen, opdat in Eucharistie en getijden het bidden van Christus en van de Geest beslag kan leggen op zijn hart en hoofd en lippen. Opdat de uiterlijke liturgie en de liturgie van het hart één zouden zijn. Opdat de kern alles zou worden.

De Cisterciënsers hebben een eigen, officieel goedgekeurde liturgische traditie. De eenvoud van de begintijd, die een monastieke aanpassing was van de liturgie zoals die toentertijd in Bourgondië in zwang was, is de eeuwen door behouden.

Abdij Lilbosch liturgieDaardoor ontstonden er gaandeweg opmerkelijke verschillen met de zich verder ontwikkelende Romeinse liturgische traditie, die zich in de zgn. Tridentijnse Mis uitkristalliseerde. De verschillen werden weer kleiner toen na het Tweede Vaticaans Concilie de Romeinse liturgie een grote versobering onderging.

Onze eigen liturgische traditie verbindt ons dag aan dag al vierende met de oorspronkelijke cisterciënser inspiratie. Daarbij volgen we onze eigen Cisterciënser liturgische kalender. Die loopt goeddeels parallel met de Romeinse liturgische kalender, maar voegt gedenkdagen toe van de heiligen en zaligen van de Orde. Opdat hun voorbeeld levend blijft en hun voorspraak ons des te beter kan helpen ook zelf in te gaan en op te gaan in de lofprijzing Gods.

Scroll naar boven